تک فال تکفال دات کام
نشانه‌ها- تهوع/ استفراغ، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک حاد.
نشانه‌ها- اسهال، شیوع شایع، موارد مشورت
با پزشک حاد.
نشانه‌ها- جوش/خارش، شیوع شایع، موارد مشورت با پزشک همه موارد، شرائط ترک دارو.
نشانه‌ها- ناشنوایی، شیوع بندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد، مراجعه به پزشک.
نشانه‌ها- یرقان، شیوع بندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد، شرائط ترک دارو، مراجعه به پزشک.
نشانه‌ها- تب بی‌علت، شیوع بندرت، موارد مشورت با پزشک همه موارد، شرائط ترک دارو، مراجعه به پزشک.
تداخل دارویی:
تئوفیلین/ امیلوفیلین: همراه با اریترومایسین خطر عوارض جانبی زیاد میشود.
کاربامازپین: اریترومایسین امکان افزایش میزان دارو را در خون با این دارو بالا می‌برد.
دیگوکسین: اریترومایسین مقدار این دارو را در خون بالا می‌برد.
ترفنادین و آستمی زول: اریترومایسین خطر عوارض جانبی این آنتی هیستامین‌ها را افزایش می‌دهد.
وارفارین: اریترومایسین خطر خونریزی ناشی از مصرف وارفارین را زیاد می‌کند.
ارگوتامین: اریترومایسین خطر عوارض جانبی با این دارو را افزایش می‌دهد.
احتیاط:
در موارد زیر پزشک را مطلع سازید.
ناراحتی‌های طولانی مدت کبد، سابقه حساسیت به اریترومایسین، مصرف داروهای دیگر.
برای خانم‌های باردار: بی‌خطر است.
برای خانم‌های شیرده: این دارو در شیر مادر نفوذ می‌کند اما به مقدار طبیعی بی‌ضرر است.
برای اطفال و کودکان: از مقدار دارو کم کنید.
برای سنین بالای ۶۰: مشکلی نیست.
مصرف این دارو در حین رانندگی و کارهای دشوار: مشکلی نیست.
الکل: ـــــــــــــ
استفاده بلند مدت:
استفاده بیش از ۱۴ روز می‌تواند خطر آسیب کبدی را افزایش دهد.
خلاصه:
گروه دارویی: آنتی بیوتیکها
خطرمصرف اضافی: کم
میزان وابستگی: کم
داشتن نسخه: بله
به صورت ژنریک: بله
نام تجاری: آرپی مایسین، اریسین، اریماکس، اریتروسین، اریترومید، اریتروپد، ایلوزون، رومیکس، استی مایسین
معرفی دارو:
یکی از مطمئن‌ترین و پراستفاده‌ترین آنتی بیوتیکها، اریترومایسین است که بر بسیاری از باکتریها اثر دارد. جایگزین خوبی برای پنی‌سیلین‌ها و تتراسایکلین‌ها در اشخاصی که به آنها حساس‌اند میباشد.
اریترومایسین را معمولاً برای عفونتهای گلو، گوش میانی و سینه از جمله برای نادر ذات‌الریه مثل ذات‌الریه میکوپلاسما و بیماری لژیونر و برای بیماریهایی که از راه جنسی منتقل میشوند مثل سوزاک، عفونتهای کلامیدیا و سیفلیس تجویز می‌کنند.
در بعضی موارد برای درمان و کاهش احتمال عفونتها از طریق سیاه سرفه و به عنوان بخشی از درمان دیفتری مصرف می‌گردد.
خوردن اریترومایسین تولید تهوع و استفراغ می‌کند. در بعضی موارد ممکن است جوش و اختلالات کبدی ایجاد نماید. محلول موضعی اریترومایسین برای درمان آکنه مفید است.
طرز استفاده از دارو:
این دارو برای شما تجویز شده بدون توصیه پزشک آنرا تغییر ندهید.
اشکال دارو: قرص، کپسول، شربت، آمپول، محلول موضعی.
مقدار و زمان مصرف: هر ۶ الی ۱۲ ساعت قبل یا بعد از غذا.
مقدار مصرف برای بزرگسالان: ۱ تا ۴ گرم در روز.
شروع تأثیر دارو: ۱ تا ۴ ساعت.
ادامه اثر دارو: ۶ تا ۱۲ ساعت.
توصیه غذایی: ـــــــــــ
نگهداری از دارو: در محفظه سربسته و خشک و خنک به دور از دسترس اطفال و نور باشد.
فراموش کردن نوبت دارو: بمحض یادآوری، دارویتان را مصرف کنید. اگر نوبت بعدی ۲ ساعت دیگر است فعلاً یک نوبت مصرف و از نوبت بعدی صرفنظر کنید.
متوقف کردن دارو: مصرف دارو را تا آخر ادامه دهید. حتی اگر حالتان بهتر باشد. زیرا امکان از بین نرفتن عفونت هنوز هست و چنانچه درمان را زودتر از موعد متوقف کنید ممکن است ناراحتی‌ها عود کنند.
مصرف مقدار اضافی: اگر تصادفاً کمی بیشتر از این دارو مصرف کردید مهم نیست. اما چنانچه مقدار مصرف بیشتر شد و نشانه‌های غیرعادی در خود احساس کردید بالافاصله پزشک را مطلع کنید.
عوارض نامطلوب:
تهوع واستفراغ شایع‌ترین عوارض جانبی هستند و بیشتر از مصرف زیاد قرص یا کپسول و شربت این دارو بوجود می‌آید. تب، جوش و یرقان می‌توانند نشانه اختلال کبد باشند و باید به پزشک گزارش شوند.